Donderdag 18-07-2013
Om 6 uur ging de wekker want we wilden om 7 uur vertrekken. De Eagle was net voor mij de haven uit, het kostte mij wat meer tijd om in de voorhaven het grootzeil te hijsen. Daarna toestemming gevraagd aan Port Control om via de Western Entrance de haven te mogen verlaten, dat mocht meteen. Buiten de haven stonden er enorme golven die kriskras door elkaar liepen, dat was niet prettig, maar na een kwartiertje was dat een stukje minder. De wind liet het deze keer niet afweten, het was in het begin noord 4 maar het was een situatie van wind tegen stroom waardoor de golven flink werden opgebouwd. De boot kreeg er behoorlijk van langs. Door die stroom, die daar in het Nauw van Calais (of Dover Strait zoals de Engelsen zeggen) altijd lekker sterk is, gingen we dan ook als een speer, regelmatig 9 knopen over de grond. De golven bleven hoog en steil, ik moest me constant ergens stevig vast houden. Als er een ferry op vrij korte afstand langs kwam, kreeg ik even later extra hoge golven te verwerken. De boot richtte zich dan op tegen een golf en dook er vervolgens over heen in het golfdal er achter. Maar dat ging prima, ik hoefde niets te corrigeren, de boot hield zich keurig. Na ruim een uur was ik bij de shippinglane die altijd haaks overgestoken moet worden. Daarom moest ik mijn koers zo veranderen (zuidoost gaan varen) dat ik de wind van opzij kreeg en de zeilen iets moet laten vieren. Daardoor werd het wat minder wild en liep de boot heerlijk over de golven. Veel grote scheepvaart was er niet, één boot kon ik mijlen ver voorlangs gaan en een andere liep ruim voor mij langs.
Onderweg hadden de Eagle en ik af en toe even marifooncontact, op momenten dat we van koers gingen veranderen zoals bij het oversteken van de shippinglane. Halverwege het tweede deel van deze verkeersweg begon het mistig te worden. Het was nog wel een mijl zicht maar de Eagle was toch niet meer zichtbaar. Na het oversteken van de shippinglane moesten we weer bakboord uit, dus meer tegen de wind in die ondertussen noordoost was geworden (soms 5 Bft, dan weer 4 Bft). Op dat moment heb ik een rif in het grootzeil gestoken (de genua was vanaf het begin al slechts voor de helft uitgedraaid). De laatste paar uur naar Duinkerken was dus aan de wind, het was net bezeild, ik hoefde geen slagen te maken. Bij Duinkerken vond ik het wel genoeg en ben daar naar binnen gezeild. Als ik verder zou gaan, was het niet meer bezeild en dan moet je gaan kruiden of de motor bijzetten, daar had ik geen zin meer in. Ik heb de Eagle opgeroepen en verteld wat ik ging doen, zij gingen wel door naar Nieuwpoort want ze hadden een deadline dus wilden ze graag zo ver mogelijk door gaan. We hebben elkaar een verdere goede reis gewenst en nemen nog een keer contact met elkaar op. Om kwart voor één was ik afgemeerd, dus dat was ontbijt in Engeland en lunch in Frankrijk.
’s Middags nog even boodschappen gedaan en een lekkere Trappist gedronken, dat is wel even wat anders dan het Engelse bier. Morgen blijf ik in Duinkerken, er is hier een boulevard waar ik nog nooit geweest ben. Bovendien wordt er morgen weer noordoost 5 verwacht en een dag later iets minder, noordoost 4. Maar ja, het is nog steeds uit de verkeerde richting. Waarschijnlijk ga ik zaterdag naar Oostende.