maandag 28 juni 2010

Een tijdje geen internetverbinding gehad, maar hier weer een update.

Woensdag zijn we met de rubberboot een 3-tal mijlen de rivier de Dart op geroeid (met opkomend water, dus stroom mee) naar het kleine plaatsje Dittisham waar we bij de in deze streek beroemde pub Ferry Boat Inn iets gedronken hebben. Prachtig uitzicht op een mooie baai waar diverse boten aan zogenaamde visitors-moorings (boeien) lagen. Op het moment van kentering zijn we weer teruggevaren (dus weer met de stroom mee). Nu hadden we wind tegen dus de buitenboordmotor maar even gestart. Vanwege de tegenwind kwam er wel behoorlijk wat spatwater over de boeg. Enige honderden meters voordat we weer bij onze boot waren, stopt het motortje plotseling, benzine op! Dus het laatste stukje weer even geroeid.
Donderdagochtend is Tonny op de bus gestapt om daarna nog een eindje met een trein naar het vliegveld van Exeter te gaan en vervolgens naar Amsterdam te vliegen. Ik ben direct verder gevaren naar Fowey, alweer een schitterend plaatsje aan de rivier de Fowey. Ook hier weer aan een steiger in de rivier. ’s Avonds met de watertaxi naar de wal gegaan en een pub opgezocht om naar de voetbalwedstrijd Nederland-Kameroen te kijken (alweer gewonnen). Toen ik bij de boot terugkwam, werd ik door de buren (waarvan de schipper een Australiër was) gevraagd om een whisky te komen drinken, dat kon ik uit beleefdheid natuurlijk niet afslaan. Het bleek dat er ook nog een paar mannen van een andere boot waren uitgenodigd. Deze laatste 2 kwamen uit Helford en vertelden dat ik daar ook aan een visitors-mooring kan liggen om te overnachten. Dat is ongeveer 26 mijl van Fowey, dus een mooi kort dagtripje. Ik zou dat in gedachten houden.
Vrijdag in Fowey blijven liggen om een beetje de omgeving te verkennen en een paar boodschappen te doen.
Zaterdag ben ik inderdaad naar de Helford River gevaren. De eerste paar uur weer veel te weinig wind, maar het laatste uur kon ik weer zeilen met bovendien een beetje stroom mee. Tijdens het zeilen zag ik dat bovenin de genua een scheurtje zat, dat wordt dus de één van de komende dagen zeil wisselen. Gelukkig heb ik nog een (weliswaar wat kleinere) fok aan boord. In de monding van de rivier de zeilen laten zakken en heel rustig stroomopwaarts gevaren, het is daar nogal ondiep aan de kanten en er zijn weinig boeien. Na een mijltje kwam ik in het diepere gedeelte, de Pool, waar een 25-tal visitors-boeien liggen, helaas allemaal bezet (tja het was weekend). Na een paar keer heen en weer gevaren te hebben, nam een Duits jacht dat later dan ik aangekomen was, een boei in beslag dat net was vrijgekomen. Dat was balen. Gelukkig ging kort daarna een Engelsman vertrekken en kon ik die boei oppikken. Aan deze visitors-boeien zit een klein zogenaamde pick-up boeitje waarmee de ketting van de grotere boei opgetrokken kan worden. Dat is wel handig, helaas is dat niet in alle havens het geval. De eerste keer dat ik langzaam voorbij de boei voer, mist ik het pick-up boeitje, de stroom speelde hierbij een negatieve rol. Maar even achteruit varen en het lukte. Met de bijboot naar de jachtclub gevaren, maar die was helaas nog dicht. Even in het dorpje rondgelopen, een heel schilderachtig klein plaatsje, en wat boodschappen gedaan. Terug naar de boot waar ik een koud biertje heb gepakt, het was een erg warme dag. Even later kwam de havenmeester geld ophalen, dat was één van de mensen die ik in Fowey heb ontmoet.
Zondag ben ik een klein eindje terug gevaren naar Falmouth. Daar kon ik weer aan een steiger liggen met walstroom om de accu’s van camera en laptop op te laden, die van de boot waren nog vol genoeg vanwege het vrij veel motoren de afgelopen dagen. Falmouth is een plaats waar veel zeilers de juiste wind afwachten om over te steken naar Noord-Spanje. ’s Middags in een pub naar de voetbalwedstrijd Duitsland-Engeland gekeken. Dat was een bittere teleurstelling van het Engelse publiek (4-1 voor Duitsland).
Vandaag (maandag) in Falmouth blijven liggen, voorzeil gewisseld en de (behoorlijk grote) stad bekeken. Ik heb nieuwe buren gekregen die over een paar dagen naar La Coruna in Spanje gaan. Zojuist de voetbalwedstrijd Nederland – Slovakije bekeken, met een 2-1 overwinning een ronde verder!
Dinsdagsmorgens zwaar bewolkt en een spettertje regen. In Falmouth gebleven en weer even in de stad gewandeld. ’s Middags (het was ondertussen weer mooi weer geworden) de boot van de buren (die een paar dagen naar huis zijn gegaan) verplaatst zodat ik de volgende dag gemakkelijker weg kan gaan. Ook nog wat boodschappen gedaan en toen ik terugkwam op de steiger lag daar weer de Nederlandse catamaran die eind november de Atlantische Oceaan gaan oversteken. Even kort een praatje gemaakt waarbij ik werd uitgenodigd om ’s avonds even wat te komen drinken.

dinsdag 22 juni 2010

Zondag om kwart over acht vertrokken uit een erg rustig Poole. Het eerste uur erg weinig wind dus op de motor het grote havengebied uit langs de karakteristieke rotsformatie Old Harry’s Rock, genoemd naar de ondertussen bekende piraat van Poole. We moesten 2 kapen passeren waar zelfs bij rustig weer het water zeer woelig en warrig kan zijn. De eerste was Anvil Point, daar konden we de zeilen hijsen omdat er iets meer wind kwam en we ook een betere koers t.o.v. de wind konden varen. Ondanks de rare golven konden we toch nog redelijk zeilen. De volgende hindernis was St. Alban’s Head, bij rustig weer zoals nu het geval was, kun je daar vlak langs varen (tot zo’n 50 meter vanaf de kant) zonder erg veel last te hebben van brekende golven (zoals het geval is bij wat meer wind). Er loopt hier als het ware een richel op de zeebodem en de grote verschillen in diepte veroorzaken die brekers. Bij deze kaap viel de wind helemaal terug maar dat duurde maar een minuut of 5, daarna konden we weer heerlijk zeilen op lekker vlak water. Toch moest na een half uurtje de motor weer aan omdat het bijna bladstil werd. Gelukkig duurde dat niet zo lang want het begon weer te waaien, nu echter vanuit het zuidwesten. Nu konden we in een stuk doorzeilen naar Weymouth, één van de mooie plaatsjes in het district Dorset. Hier blijven we in elk geval 2 nachten om het achterland een beetje te verkennen.

Gisteren in Weymouth blijven liggen en op onze vouwfietsjes een beetje langs de kust gefietst en boodschappen gedaan. Vandaag verder gegaan naar Dartmouth. Helaas met heel weinig wind zodat we slechts het laatste uur konden zeilen met een SSW 4 Bft. De ingang van de Dart is vanaf zee praktisch niet te zien, maar met behulp van de GPS kom je er wel. De Dart-monding is een fantastisch mooi stukje natuurschoon met kastelen op beide oevers. Iets verderop verschijnen dan aan beide kanten van de rivier redelijk steile hellingen met prachtige dorpjes waaronder Dartmouth. We konden afmeren aan een steiger die geen verbinding had met de wal zodat we daarvoor onze rubberboot moesten gebruiken. Dat scheelde aanzienlijk in de prijs vergeleken met een marina. We blijven hier waarschijnlijk wel een paar dagen liggen om de omgeving verder te verkennen.

zaterdag 19 juni 2010

Na een extra dag in Lymington zijn we vandaag verder gezeild naar Poole. Bij ons vertrek zagen we nog juist de achterhoede van een onzettende grote groep zeilboten die aan de jaarlijkse Round The Island of Wight deelnamen. Tot aan de Needles, de markante westpunt van Wight, hadden we praktisch pal voor de wind, daarna konden we bijna halve wind varen, dat ging weer lekker met een kracht 4 en af en toe 5 uit NNE. Het hele gebied van Poole Harbour is erg druk, smal en slingerend voordat we bij de stadskade kwamen. De haven was vol dus we probeerden een plaatsje aan de kade te bemachtigen. Dat lukte achter een vissersschip uit Bruinisse. Afmeren aan zo’n kade is wel een verhaal apart, het zijn geen mooie steigers maar dikke ruwe palen. Daarvoor had ik uit voorzorg al een stevige balk meegenomen die we aan de buitenkant van de stootwillen hebben gehangen. Overigens zagen we later dat op de kade speciaal voor dat doel enkele dikke planken lagen die gebruikt mochten worden. Verder moeten er in dat zo’n situatie lange lijnen gebruikt worden vanwege het verschil in hoog en laag water. Vanwege een feestelijk evenement, een piratenfeest ter ere van de plaatselijke historische piraat Harry Paye, waaraan ook de RNLI (de Engelse reddingmaatschappij) aan deelnam, konden we niet aan de kade blijven liggen en werd ons toch nog een plekje toegewezen in de (erg dure) haven.

donderdag 17 juni 2010

Dolfijn

De afgelopen dagen zijn we in Yarmouth blijven liggen, enerzijds vanwege harde wind, anderzijds om een beetje op het eiland Wight rond te kijken.
Vandaag zijn we de Solent overgestoken (3 mijl) en in Lymington gaan liggen. Dit is een heel leuk plaatsje op het vasteland in het district New Forrest.
Romy, gisteren hebben we een dolfijn gezien, jammer genoeg was het een houten beeld op een grasveld aan de kust. We blijven uitkijken naar echte dolfijnen.

zaterdag 12 juni 2010

Donderdag in Cowes blijven liggen wegens slecht weer. ’s Nachts lag de boot te deinen en te trekken aan de lijnen van jewelste, slecht geslapen. Vrijdag Tonny gehaald van Southampton Airport. Vandaag zijn we met een stroom van 3,3 knopen rustig met alleen het voorzeil naar Yarmouth gevaren. Een heel leuk haventje en stadje, Maar er heerste wel een ontzettende weekenddrukte. Het leek Zierikzee wel op een mooie dag. Morgen blijven we waarschijnlijk hier ook liggen.

woensdag 9 juni 2010

Vanochtend eerst een beetje uitgeslapen en een paar boodschappen gedaan. Ik hoefde maar een 10 mijl te varen en om half twaalf ging de stroom mee lopen. Rustig windje schuin van achteren, lekker temperatuurtje, alleen maar korte broek en polo’tje aan. Dichterbij Cowes stond er iets meer wind en recht van achter, een paar keer moeten gijpen. Bij de ingang van de riviermonding waar aan Cowes ligt, wemelde het van de wedstrijdboten die allemaal door elkaar heen krioelden om een gunstig plaatsje te bemachtigen voor de startlijn. Gelukkig kon ik daar goed omheen en mijn zeilen bergen en naar 1 van de vele jachthavens varen. Er is daar altijd wat te zien, diverse soorten jachten, ferry’s in alle soorten en maten die af en aan varen, prachtig. Ook ligt de Hydroptere hier aan een meerboei, dat is een gigantische trimaran die helemaal uit het water komt als hij op snelheid is, hij gaat dan als een soort vleugelboot varen. Daar heeft enige tijd geleden iets over in het blad Zeilen gestaan. Kijk maar eens op www.hydroptere.com, vooral naar de fotoalbums. Het zou mooi zijn als ik die nog kan zien varen. Vanavond een biertje halen in The Anchor Inn waar ook live music is.

dinsdag 8 juni 2010

Gisteren in Brighton gebleven, er was te veel wind uit het westen. Een lange wandeling gemaakt over de boulevard en met een treintje langs het strand terug.
Vandaag om 08:30 uur waren de zeilen gehesen om naar Portsmouth te gaan. Eerst met een zuidelijke wind, later met SSW-wind en dat betekende aan de wind met flinke golven. De windkracht was de eerste paar uur 4 Bft maar werd de laatste paar uur 5 Bft. Er zat nog 1 rif in het grootzeil, dat kwam mij wel erg goed van pas. De boot liep weer als een trein, gemiddeld rond de 7 ½ knoop en daar kwam de meegaande stroom nog bij. Een behoorlijk ruwe tocht maar een lekker zeilweertje voor de liefhebber. Om 14:00 uur lag de Miles’Tone in een aangewezen box in de Haslar Marine te Portsmouth.
’s Avonds tegen half zeven kwamen daar nog 2 oceaanracers binnen o.a. de “Hugo Boss”, een enorm futuristisch schip.

zondag 6 juni 2010

Zondag 6 juni 2010
Eigenlijk had ik vandaag niet zo’n zin om weg te gaan, ik was erg moe en de wind was westelijk dus daar moest ik tegenin. Heb uitgeslapen tot 9 uur en toen ik zag dat wind nog steeds rustig was en er meer boten vertrokken, ben ik ook direct zonder ontbijt de haven uit gegaan (ontbijten deed ik wel zodra ik onder zeil was, ik had nog een paar opgesmeerde oude boterhammen liggen). Buiten de haven grootzeil en genua gezet en aan de wind in zuid-westelijke richting gevaren. Na een kwartiertje kwam ik er al achter dat ik te veel zeil voer dus heb ik een rif in het grootzeil gestoken. Dat kwam de stabiliteit ten goede, toen voer de boot weer lekker. Voorbij Beachy Head eerst nog een eind verder de zee op zodat ik op een gegeven moment maar 1 keer overstag hoefde om linea recta naar Brighton te varen. Bij het overstag gaan hoorde ik een donderend geraas, het bleek dat een laatje in de keuken open geschoven was en de halve inhoud op de vloer kletterde. Nadat de boot weer op koers was, heb ik op mijn knieën op de keukenvloer gezeten om alles weer op te ruimen. Tijden het verdere verloop van deze tocht moest ik veel uitkijken voor vissersstaken die soms heel moeilijk te onderscheiden waren. Tegen de tijd dat ik bij Brighton was, woei het ondertussen 5 Bft, dat was even lastig met de zeilen strijken, maar dat lukte toch ook weer. Met name het tweede deel van de tocht was de zee erg woelig, het was een “bumpy ride” zoals de Engelsen zeggen. In de haven afgemeerd aan een passantensteiger waar ik mocht blijven liggen. Daar ook nog wat andere boten geholpen met afmeren, met name diegenen die aan hoger wal wilden afmeren.
Romy, helaas vandaag weer geen dolfijnen gezien.
Quinten, ik hoop dat je fijn kan voetballen met de nieuwe bal.

zaterdag 5 juni 2010

Zaterdag 5 juni 2010
Gisteren in Dover blijven liggen om te wachten op het artsenoverleg i.v.m. de ernstige situatie van mijn schoonmoeder.
Vandaag dan toch verder gegaan naar Eastbourne. Om 09:00 uur vertrokken met helaas veel te weinig eind die ook nog eens van achteren kwam. Ik heb nog wel even geprobeerd om te zeilen, maar dat was niks dus alles gemotord met het grootzeil erbij.
Het gebrek aan wind werd ruimschoots goed gemaakt door de zon en hoge temperatuur. Het gebeurt niet vaak dat je op zee allen maar in korte broek kan varen.
Vlak voor de haveningang het zeil laten zakken en opgebonden, de stootwillen buitenboord gehangen en de lijnen klaargelegd om in de sluis af te meren. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten voordat ik als vijfde er in kon. Na mij kwamen er nog een heleboel bij. Om even na half vijf afgemeerd.
Het hele complex rond de haven is ontzettend uitgebreid met luxe woningen, appartementen e.d. Wat 4 jaar geleden nog een kale vlakte was, is nu helemaal volgebouwd. Echt mooi kan ik het niet vinden, maar de haven en zijn voorzieningen is erg goed evenals de service van de havenmedewerkers. Als het weer mee zit, ga ik morgen naar Brighton, een tochtje van 20 mijl.

vrijdag 4 juni 2010

Berichtje voor Romy.
Hoi Romy,
gisteren ben ik de zee overgestoken naar Engeland. Op het kaartje schreef je dat je hoopte dat ik dolfijnen zou zien. Jammergenoeg heb ik ze nog niet gezien, maar ik zal er de volgende dagen goed naar uitkijken.
Groetjes (ook aan papa, mama en Quinten), opa.

donderdag 3 juni 2010

Donderdag 03-06-2010
Vandaag zou ik weer een mijlpaal kunnen bereiken, de eerste solo-overtocht naar Engeland! Ik had berekend dat ik om ongeveer 09:00 uur buiten de pieren van Duinkerken zou moeten zijn om eerst nog een uurtje stroom tegen te hebben en daarna een uurtje of 6 stroom mee. Dus om half negen los van de steiger en varen maar. Buiten was eerst nog niet zo veel wind en helaas bijna recht van achteren maar na een half uurtje werd de windrichting een beetje gunstiger en nam de wind ook wat toe, op dat moment heb ik de motor uitgezet en verder met volle zeilen. De oversteek van het verkeersscheidingsstelsel moet altijd haaks gebeuren dus dat betekende een graadje of 35 oploeven zodat ik met halve wind (kracht 4) kon varen, dat was echt een fantastische oversteek. Na de oversteek, waarbij er overigens bijzonder weinig zeeschepen te bekennen waren (dat is in het verleden wel eens anders geweest), hoefde ik niet weer af te vallen naar mijn oude koers want de stroom verzette mij zo sterk dat ik gewoon door kon varen in NW-richting om toch precies bij Dover uit te komen.
Ik stuurde aan op de oostelijke ingang van de haven en zag achter mij vanuit verschillende richtingen 3 ferry’s ook naar die ingang gaan. Op 2 mijl van de haven heb ik contact opgenomen met Dover Port Control om mijn bedoeling door te geven maar zij adviseerden mij om naar de westelijke ingang te gaan en 200 meter van de ingang weer contact op te nemen. Dat wilde ik daar dan ook doen maar ik kreeg geen antwoord. Het bleek dat mijn buitenmarifoon alles kon horen maar niet meer kon zenden! Ik dus gauw naar binnen en met die handset contact opgenomen en toen kreeg ik direct toestemming om naar binnen te gaan. Naast een paar ontzettend grote cruiseschepen het grootzeil laten zakken, contact opgenomen met de Marina van Dover en afgemeerd in het Granville Dock, ongeveer tegelijkertijd met een stel uit Hellevoetsluis.
Yes, de eerste solo-overtocht was een feit!!!!
Woensdag 02-06-2010
De verwachte wind voor vandaag was N/NNE 3/4 dus dat was gunstig om verder naar het zuiden te gaan. Mijn bestemming was dan ook Duinkerken, de eerste haven in Frankrijk. Het enige probleem was dat er bij Nieuwpoort schietoefeningen gehouden zouden worden en ik was er niet zekere van of dat in de kleine sector was (tot 2,5 mijl uit de kust) of de middensector (tot 7,5 mijl uit de kust). In dat laatste geval zou ik een grote omweg moeten maken en bovendien in een gebied met ondiep zandbanken geraken. Dat was voor mij geen optie. Gelukkig hoorde ik via de marifoon (radio Oostende) dat het maandag en dinsdag de middensector betrof en vandaag en de rest van de week de kleine sector. Dat was en pak van mijn hart. De eerst 2 uur was er weinig wind van achter en er stonden wel behoorlijke golven, dat betekende hevig klapperende zeilen. Dat was niks dus grootzeil strak in heet midden gezet en de motor bij.
Nabij Nieuwpoort kwam er meer wind en kon ik lekker zeilen tot Duinkerken, dat ging echt prachtig. Vlak voor de ingang van Duinkerken had ik de Genua weggerold en was al tussen de pieren toen de lichten op rood sprongen. Kon ik mooi omkeren en wachten op een zeeschip dat naar buiten kwam. Gelukkig ging dat vrij vlot. In het kanaal weer de motor even uitgezet en rustig met het grootzeil naar de jachthaven gezeild. Afgemeerd aan de passantensteiger. Tegenover de haven zijn helemaal nieuwe, modern ogende woningen neer gezet. Wel apart.

dinsdag 1 juni 2010

Dinsdag 01-06-2010
Vanochtend had ik de keus tussen Blankenberge en Oostende als bestemming. De weerberichten gaven nogal matig zicht op in de ochtenduren zodat ik beter iets later kon vertrekken, dus werd het Blankenberge. Eerst nog even gebeld met de havenmeester aldaar om te vragen of er in de geul al was gebaggerd dit jaar want daar verzandt het elke winter. Maar dat was geen probleem, er was inderdaad al gebaggerd en ik zou ongeveer 2 uur na laag water aankomen. De wind was variabel 2 maar de eerste paar uur had ik die pal tegen. In de voorhaven van Breskens had ik al het grootzeil gehesen, maar de motor bleef bij staan, motorzeilen! Bij Zeebrugge kwam er juist een groot zeeschip uit de haven die persé voor mij langs wilde, ik heb hem zijn zin maar gegeven. Even voorbij de havenmond kon ik nog even zeilen dus motor uit en de Genua uitgerold. Dat was jammergenoeg maar een half uurtje want toen was ik bij de ingang van Blankenberge. Afgemeerd bij de VNZ aan een lange passantensteiger. Daar mocht ik ook blijven liggen deze nacht, het was nog erg rustig.