vrijdag 30 juli 2010

Stilligdag in de haven van St. Helier op het eiland Jersey. Wat boodschappen gedaan en bij het busstation (dat vlak bij de haven ligt) nagevraagd wat de beste verbinding is van het vliegveld naar de haven. In St. Helier is een druk maar best wel een mooi centrum waar ik een overdekte markt ontdekte waar fruit, bloemen, vlees e.d. verkocht werd.

donderdag 29 juli 2010

Vanwege de stroom hoefde ik pas om ongeveer 11:30 uur te vertrekken. Om 12:00 uur was ik buiten de haven van St. Peter Port. In de binnenhaven kwam ik de AEOLA tegen, die had ik in Brighton ontmoet toen we daar 2 dagen hebben gelegen. Ik heb hen nog geholpen met het installeren van nieuwe software voor hun kaartplotter. Even snel naar ze toe gevaren en een kort praatje gemaakt.
Na het hijsen van het grootzeil en het uitrollen van de fok bleek er toch te weinig wind te staan dus de motor mee laten draaien. Tegen 14:00 uur was er gelukkig voldoende wind om de motor het zwijgen op te leggen. Het was wel erg van achteren, vandaar dat ik eerst maar meer zuidwaarts ben gaan varen, daarna een gijp gemaakt (het was ondertussen 5 Bft geworden) en vervolgens naar de zuidwestpunt van Jersey gezeild en langs de zuidkust was het nog een mijltje of 5 naar St. Helier. Hier was de windkracht weer wat minder, ongeveer 3 tot 4 Bft.
Onderweg kwam ik nog een paar keer een grote Seacat tegen, die varen vanaf St. Malo en Jersey naar Guernsey.
De ingang van het toegangskanaaltje was erg moeilijk te zien maar ook daar kwam ik toch goed terecht. Het was nog vrij laag water en ook hier zit een drempel voor de haven zodat ik naast vele andere boten moest afmeren om te wachten tot het water hoog genoeg was.
St. Helier is niet zo mooi als St. Peter Port, het ziet er hier nogal industrieachtig uit. Maar wat ik heb horen zeggen van een paar Engelsen, is het eiland wel erg mooi.
Op de eerste foto zie je de zuidpunt van Guernsey, op de derde foto de noordwestkant van Jersey.

woensdag 28 juli 2010

Vanmiddag een wandeling gemaakt naar een kasteel en verder een eindje langs de kust. Tegenover Guernsey liggen een paar kleinere eilanden Herm (links op de foto) en Sark (rechts meer op de achtergrond). Zoals te zien is, was het vandaag af en toe flink bewolkt maar dat werd afgewisseld met zonneschijn.
Vanaf het kasteel heb ik de foto gemaakt van St. Peter Port met op de voorgrond de voorhaven waar diverse lokale boten aan een meerboei liggen. In het midden zie je de ingang van de binnenhaven waar ik met mijn boot lig.

dinsdag 27 juli 2010

Vandaag St. Peter Port een beetje bekeken en uiteraard wat boodschappen gedaan. Omdat ik niet veel Engelse ponden meer had, ging ik even geld tappen uit de muur bij een bank. Daar kreeg ik geen echte Engelse maar Guernsey-ponden! Even nagevraagd bij een medewerkster van die bank en het bleek dat die alleen maar op Guernsey gebruikt kunnen worden. En omdat ik geen account heb bij die bank konden ze deze ponden niet omwisselen voor Engelse. Er werd mij aangeraden om ze bij een winkel of zo om te wisselen. Ik ben dan maar even op een terras een kop koffie gaan drinken en die konden de Guernsey-ponden inderdaad omruilen voor Engelse. Overigens begon deze dag met nogal wat mist maar na een paar uur werd het zonnig en erg warm. Met hoog water weer hetzelfde tafereel als gisteren met de vele bezoekende boten die allemaal weer keurig een plekje toegewezen kregen.

maandag 26 juli 2010

Vanochtend op tijd opgestaan om te kijken of de wind inderdaad gunstig genoeg was om te vertrekken. Dat was inderdaad het geval, hij zat nog wel in de westhoek maar de verwachting was dat hij meer naar het noordelijk kwadrant zou gaan. Op het eiland Alderney is een mooie baai waar je aan een mooring kan liggen of ankeren, echter met een noordelijke wind lig je daar erg hobbelig, de golven vanaf zee hebben dan vrij spel in de baai. Daarom besloot ik om niet naar Alderney maar naar Guernsey te gaan, dus 45 mijl in plaats van 27 mijl te varen. Omdat in eerste instantie de wind nog westelijk was, heb ik het stuk naar Cap de la Hague met motorkracht gedaan (en het grootzeil erbij ter stabiliteit). Ik had al verhalen gelezen en gehoord over de Race van Alderney (het stuk water tussen Alderney en Cap de la Hague), maar ik had het zo berekend dat ik daar met kentering zou zijn. Echter wat even tegenviel (wat heet….) dat was het water net ten noorden van de kaap, ondanks dat het slechts 10 tot 12 knopen waaide, was het water daar ontzettend onrustig met golven kort en stijl, dat was niet leuk meer. Maar ja, ik had daar de stroom al mee dus dat was even een uurtje doorbijten. In de Race zelf was het daarentegen erg rustig, dankzij het juiste tijdstip. Daar heb ik ook nog even een uur de fok er bij getrokken en kon er echt gezeild worden. Jammer genoeg viel daarna de wind wat weg en moest toch de motor er weer bij aan gezet worden. Kort voor ik bij Guernsey was, werd het toch nog even bezeild, dus nog even een half uurtje zonde het gebrom van de Yanmar. Tussen die eilanden was het wel erg vlagerig, de ene keer vrij weinig en een moment later ineens een knoop of 6 meer wind. Precies bij een grote boei waaronder een ondiepte zit, was de wind even minder en de stroom zette mij juist naar de ondiepte toe. Dus gauw even de hulp ingeroepen van de motor die gelukkig meewerkte. Kort voor de havenmonding de fok ingerold en het grootzeil naar beneden gehaald. In de voorhaven was ergens een wachtsteiger maar alles was daar zo vol dat die niet te zien was. Gelukkig kwam een havenmeester in een bootje naar elke boot toe en vertelde waar je moest gaan liggen.
Om naar de binnenhaven te kunnen gaan moest er eerst voldoende water boven de drempel komen te staan. Met laag water is de bovenkant van de drempel ongeveer 4,5 meter boven de waterspiegel, maar ja het verval kan daar ongeveer 8 meter zijn, afhankelijk van dood- of springtij. Bij de wachtsteiger was het een drukte van jewelste, het leek wel of iedereen hier met hun boot naar toe kwam. We lagen met 7 boten naast elkaar en er kwamen steeds meer boten aanvaren. Die werden tijdelijk even ergens anders naar toe verwezen in de voorhaven. Op een gegeven moment stond er voldoende water boven de drempel en werden de wachtenden één voor één naar binnen gelaten. Dat werd keurig geregeld door de havenmeesters, je moest netjes op je beurt wachten. Als één van de laatsten kon ik ook naar binnen. Om ongeveer 9 uur nog lekker even in het zonnetje van mijn warme maaltijd genoten. Ik blijf hier morgen in elk geval ook nog en misschien nog wel een extra dag. Daarna wil ik naar Jersey.

zaterdag 24 juli 2010

Vandaag de dag doorgebracht met huishoudelijke taken. Boodschappen gedaan en een paar wassen gedraaid, dat laatste ging nog niet zo vlot want het apparaat waar geld in gestopt moest worden, vertoonde kuren zodat er een monteur opgeroepen moest worden. Alles aan boord aan de reling en aan een lijn gehangen om te drogen in de zon en wat wind, dat ging prima. Morgen blijf ik waarschijnlijk ook nog hier en maandag wil ik dan naar Alderney. Gezien de windverwachting is dat goed te doen (maar ja, of de verwachting ook overeenkomt met de werkelijkheid ...... dat moeten we nog even afwachten).

vrijdag 23 juli 2010

Donderdag
Omdat ik morgen wil proberen naar Cherbourg te gaan, ben ik vandaag weer naar Yarmouth gevaren. Dat was nog even een heftig stukje kruisrak met eerst 5 Bft tegen en later ietsje minder. Een schipper van de watertaxi riep lachend tegen de havenmeester zoiets van: daar is hij alweer! Ik kreeg een plek tussen 2 meerpalen zodat ik de volgende ochtend vroeg kon vertrekken zonder dat er andere schepen naast mij lagen. ’s Avonds de bijboot aan dek gehesen, leeg laten lopen, opgevouwen en opgeborgen. Op zo’n lange tocht over zee wil ik die niet achter de boot aanslepen en in Cherbourg heb ik hem toch niet nodig. Op tijd naar bed want de wekker loopt vrijdagochtend vroeg af.

Vrijdag
Heerlijk rustig zo vroeg in de ochtend. Om 07:10 uur vertrokken. Tot de Needles eerst stroom tegen, weinig wind dus motor en grootzeil erbij. Na de Needles kreeg ik stroom mee en een beetje wind uit het NE. De fok er bij getrokken en ik kon zo’n 5,5 tot 6 knopen varen. Dat ging wel lekker. Na ongeveer een uur draaide de wind, kwam pal van achter en nam bovendien in kracht af. Jammer maar helaas, ik moest de motor weer starten en de fok wegdraaien. Het grootzeil hen ik nog even laten staan, je weet maar nooit. Maar na enige tijd begon als gevolg van de golven die er nog stonden, de giek zulke klappen te maken dat ik het grootzeil ook maar heb laten zakken. De rest van het traject is de motor niet meer uit geweest. Gelukkig was het een mooie zonnig dag en ik heb weer een beetje met de radar zitten oefenen. Na totaal ruim 10 en half uur varen ben ik afgemeerd in Cherbourg waar ik morgen lekker een dagje blijf liggen.

woensdag 21 juli 2010

Helaas vandaag nog geen goede windrichting (of word ik te voorzichtig? :-(. Vanmiddag ben ik maar weer met de stroom en wind mee naar Cowes gezeild. Onderweg windkracht 5 met zon en prachtige wolkenluchten.Volgens de verwachting zou het vrijdag een stuk gunstiger zijn wat windrichting betreft. Dan wil ik een poging wagen om naar Frankrijk te gaan.

maandag 19 juli 2010

Vanochtend eerst boodschappen gedaan. Besloten om vanmiddag naar Yarmouth te gaan (ondanks de stroom tegen) omdat de verwachting voor dinsdag goed leek om over te steken naar Cherbourg in Frankrijk. Ik heb nog even geprobeerd om te zeilen maar met sterke stroom tegen en weinig wind was dat geen goede keus. Dus de motor maar gestart.
Vanavond nogmaals naar de weersvooruitzichten gekeken en besloten dat ik woensdag ga oversteken, dan is de wind gunstiger dan morgen.
Zondag om half zeven opgestaan om te kijken of we naar het zuiden konden gaan. Helaas de wind zat nog steeds in de verkeerde hoek en later bleek ook nogal krachtig. Weer een paar uurtjes gaan slapen en rond de middag met de stroom mee naar Cowes gezeild. Tiede heeft een avondvlucht naar Amsterdam geboekt. Om kwart voor vier is hij op de fastferry gestapt om huiswaarts te keren. Nu weer een paar weken alleen onderweg. Tiede, nogmaals bedankt voor de 9 “opstap”-dagen. In Cowes begint morgen een Classic Yacht week. De naburige haven ligt al vol met klassieke jachten, een prachtig gezicht.
’s Avonds bij een Brabants paar op bezoek geweest die mij een nieuw weersverwachtingprogramma hebben getoond. Tevens heeft hij mij uitvoerig zijn gecombineerde kaartplotter/radar/AIS laten zien. Dat ziet er inderdaad prachtig uit. Het enige nadeel is toch dat er slechts 1 keer per jaar een update van dat programma komt en dit jaar was de leverancier daar zelfs erg laat mee, diverse mensen waren dan al weg.

zaterdag 17 juli 2010

Donderdag was identiek aan woensdag. De dag doorgebracht met lezen en even naar de wal om de benen te strekken. Daar hadden we het bijbootje voor nodig zoals je Tiede hier ziet terugroeien. Aan het eind van de middag naar een pub gegaan om een biertje te drinken en daarna naar “The Bugel Coach Inn” om daar te eten. Een mooie typisch Engelse pub met diverse vertrekken waar je wat kan drinken, poolbiljart spelen en eten. Er is zelfs een ruimte waar mensen komen om zelf muziek te maken. Er staan daar 2 piano’s. Na de lekkere maaltijd, we stonden op het punt om weg te gaan, kwamen er inderdaad 2 mensen (man en vrouw) en begonnen daar te musiceren. De vrouw zong, de man speelde in eerste instantie piano maar al heel gauw ging hij op zijn eigen gitaar spelen. Het publiek bestond in het begin uit een paar Engelsen en Tiede en ik. Al gauw was dat geslonken tot ons tweeën en slechts 1 Engelsman. Het was gewoon een heel intiem bijna privé-concertje. Ook de interactie met die 2 musici droeg bij aan de bijzondere sfeer. Op een gegeven moment moesten ze stoppen (Engelse pub-sluitingstijd) maar toen hebben we nog een poosje met ze zitten praten. Heel bijzonder!

Vrijdag eerst maar weer uitgeslapen, de wind bleef maar hard doorwaaien. ’s Middags naar Lymington gemotord (3 mijl tegenover Yarmouth), we wilden wel eens een andere haven zien en we hadden walstroom nodig. ’s Avonds een grote pan macaroni gemaakt want het zag er naar uit dat we de volgende dag konden vertrekken.

Zaterdag 'smorgens om 08:00 uur vertrokken met de bedoeling om naar Cherbourg in Frankrijk te varen. Zodra we buiten de haven waren bleek al gauw dat er toch nog een flink windje stond, dus we hebben het grootzeil gehesen met 1 rif er in. Even later de fok erbij getrokken. Richting de Needles was hoog aan de wind varen, waarschijnlijk net niet helemaal bezeild. De wind nam verder toe tot een dikke 6 Bft, harde wind tegen erg harde stroom, dat was niet leuk meer. Het werd te gek, we besloten nog voordat we bij Hurst Castle waren om terug te gaan.
Het omkeren viel overigens nog niet mee, dikke golven, zeilen laten vieren en voor de wind, altijd een moeilijke koers. Een poosje zijn we in oostelijke richting gezeild, door het water ging het hard maar de stroom van 3 knopen beperkte de snelheid over de grond. We besloten om weer naar Lymington te gaan om te kijken of we de volgende dag weer een poging kunnen gaan wagen.
Vanavond de dag afgesloten met een heerlijk dineetje in het restaurant bij de Lymington Yacht haven waar we kennis hebben gemaakt met een voor ons nieuwe Schotse malt whisky genaamd Isle of Jura Superstition. Arie, het is vergelijkbaar (misschien wel beter dan Lagavulin of Highland Parks).

woensdag 14 juli 2010

Zaterdag wilden we naar de omgeving van Poole, misschien ankeren in één van de baaien om van daaruit een volgende dag over te steken naar Cherbourg. We zeilden vanuit Cowes in westelijke richting met tegenwind dus kruisend. Halverwege Cowes – Yarmouth zagen we een flinke mist komen opzetten. Dat werd dus een aanpassing van het oorspronkelijke plan. We zijn eerst een eindje teruggezeild en toen besloten om naar Yarmouth te gaan. Dat was weer in westelijke richting tegen de wind in. Tijdens één van de keren dat we overstag gingen, hoorden we een (niet al te harde) knal en het grootzeil kwam naar beneden. De val (voor de niet-zeilers: dat is de lijn waarmee het grootzeil gehesen wordt) was gebroken en uiteraard in de mast verdwenen. De zeilen dus maar gestreken en op de motor naar Yarmouth gevaren. Het probleem voorgelegd aan de mensen van het havenkantoor en een medewerker wilde wel de mast in om de val er opnieuw in te scheren, maar dat kon pas op zondag omdat hij nu nog dienst had.

Zondag om 13:00 uur hebben we de betreffende medewerker de mast in gehesen met een spinakerval maar die kwam helaas niet hoog genoeg zodat hij niet bij de top kon komen. Afgesproken dat hij een paar adressen in Portsmouth zou opzoeken waar men de klus wel zou kunnen klaren. ’s Avonds voordat de finalewedstrijd voetbal begon, ging ik even langs het kantoor en hij had inderdaad drie telefoonnummers van boatyards in Portsmouth opgeschreven. Tiede en ik zijn daarna naar een pub gegaan om naar Nederland-Spanje te kijken. Helaas is dat voor ons teleurstellend geëindigd.

Maandagochtend met de stroom mee naar Portsmouth gemotord. Bij een tuiger vlakbij de haven het probleem van de val weer uitgelegd en met hem afgesproken dat we de volgende dag naar een kraan zouden varen van een nabij gelegen boatyard waar hij dan omhoog gehesen kon worden en bij de top van de mast kon komen en de val weer door de mast kon laten zakken.

Dinsdag hadden we om 15:00 uur bij de boatyard afgesproken, de tuiger was een kwartiertje te laat maar om kwart voor vier was het klusje klaar en daarna zijn we direct (gelukkig weer) zeilend naar Yarmouth teruggegaan. Dat was nog even een lekker tochtje met eerst halve wind kracht 3, toenemend tot 5 aan de wind.

Vandaag, Woensdag, is een verwaaidag, de windverwachting was 5-7 Bft met uitschieters naar 8. Waarschijnlijk morgen hetzelfde, dus de eerste paar dagen nog even geen Frankrijk of Kanaaleilanden.

zaterdag 10 juli 2010

Dolfijnen??
Romy, een paar dagen geleden zag ik 2 vinnen boven water. Ik weet niet of het dolfijnen waren of haaien want die zwemmen daar ook in dat gebied rond.

Vrijdag 09-07-2010

Dinsdag ben ik bijna tegelijkertijd met de Arabesque om even na 07:00 uur vertrokken om naar Weymouth te varen. Helaas geen wind. Ik had wel het grootzeil gehesen in de hoop dat er later op de dag nog wat te zeilen viel, maar helaas zelfs bij Portland Bill nog steeds niet genoeg wind. Net voorbij deze kaap begon het een beetje te waaien, maar toen was de afstand de moeite niet meer. ’s Middags boodschappen gedaan bij de ASDA en ‘s avonds in een pub gekeken naar Uruquay-Nederland gekeken. Alweer een overwinning.

Woensdag weer redelijk vroeg opgestaan en om 08:00 uur de haven uitgevaren met Yarmouth als doel. Net buiten de haven bleek het zicht erg slecht was.. Oorzaak hiervan was geen mist maar een redelijk ondoordringbare motregen (drizzle). Eerst maar even de radar aangezet en daarop zag ik diverse echo’s van schepen, gelukkig realiseerde ik me dat ik die gisteren voor anker had zien liggen dus daar kon ik rustig tussendoor varen. Op de radar zag ik ook dat het zicht maar nauwelijks meer dan een mijl was. Toch de zeilen gehesen, er stond een lekker briesje (4 Bft) en varen maar. De radar nog wel even stand-by laten staan en af en toe even een blik er op geworpen. Al gauw werd het zicht beter en kon dat apparaat uit. De wind nam nog toe tor 5 Bft, dat was weer lekker hard zeilen met halve wind. Na een mijl of 9 moest ik echter van koers veranderen en met ruime wind varen, dat kwam de snelheid niet ten goede maar dat was niet erg want ik moest niet te vroeg bij de westpunt van Wight zijn vanwege de stroom. Bij de uiterton aangekomen moest ik nog verder voor de wind varen. Daarom besloot ik het voorzeil in te draaien, even het grootzeil naar de andere kant te brengen middels een “stormrondje” en de bulletalie te zetten (die had ik overigens ook al op de ruime koers in gebruik). Zo voer ik betrekkelijk rustig naar Yarmouth waar ik om ongeveer 16:00 uur ben afgemeerd.

Donderdag Rustdag, nou ja dat is ook niet helemaal waar want deze dag heb ik gebruikt om de boot binnen wat schoon te maken en een was te draaien.

Vanochtend weer om 08:00 uur de haven uitgevaren. Bij gebrek aan wind op de motor naar Cowes. Onderweg nog even tijd gehad om een beetje af te wassen, het was nog erg rustig op het water. Om 10:15 uur al afgemeerd in de Shepards Wharf. Voor de riviermonding bij Cowes zag ik diverse klassieke schepen een beetje heen en weer varen. Fototoestel gepakt en daar naar toe gelopen. Ik was juist op tijd om de start mee te maken van een race van deze prachtige schepen. Terwijl ik foto’s aan het maken was, belde Tiede mij dat hij op de ferry stapte, dus ben ik naar de aankomststeiger gelopen om hem af te halen. De komende 10 dagen ofzo zal hij met me meevaren.

maandag 5 juli 2010

Berichtje voor Maud en Annika

Hoi Maud en Annika, wat leuk dat jullie een berichtje naar mij hebben gestuurd. Fijn dat jullie een erg leuke vakantie hebben gehad. Ik mis jullie natuurlijk ook (net als Romy en Quinten). Als ik weer terug ben in nederland kom ik zo gauw mogelijk weer even langs.
Een dikke knuffel van Opa.

Maandag 05-07-2010

Hier in het westen van Zuid-Engeland heb ik af en toe wat meer moeite om een internetverbinding te krijgen, maar vandaag is het weer gelukt, dus hier een update van de afgelopen dagen.

Woensdag 30-06-2010 heb ik Falmouth verlaten om weer naar Fowey te gaan. Moest eerst nog even diesel tanken. De Fransen die naast mij lagen, moesten uiteraard als eerste losmaken (ik had ze gisteren al ingelicht over het tijdstip van mijn vertrek), helaas gingen zij ook eerst tanken, dus moest ik een tijdje ronddobberen totdat zij klaar waren. Terwijl ik ging tanken, kwam er een vrouwtje naar mij toe (bleek een Belgische te zijn) die ook solo zeilde. Zij was naar de Scillies geweest en ging ook nog naar de Kanaaleilanden. Jammer genoeg hadden we niet veel tijd om verder te praten over ervaringen met solo-zeilen, ze klonk erg enthousiast.
In Fowey weer aan een steiger gelegen. Later in de middag kwam aan de andere kant een Nederlands stel met een dochtertje van 5 jaar die terugkwamen van de Caraïben ( via de Azoren) met een zware 35-voeter.

Donderdag 01-07-2010 in Fowey blijven liggen. ’s Morgens redelijk weer. ’s Middags met de dinghy naar het stadje gegaan, geluncht en wat boodschappen gedaan. Terwijl ik daar was, begon het te regenen. Ik had wel een jasje bij me maar terugvarend naar de boot zat ik met mijn broek op de natte bodem en ook mijn schoenen en sokken werden flink nat. Aan boor dus eerst maar verschonen. ’s Avonds bleef het regenen en de wind zette ook flink door. De golven van zee rolden de rivier binnen dus stil liggen was er niet bij. De boot schommelde en stampte zo erg dat slapen erg lastig was. Later in de nacht nam het gelukkig wat af.

Vrijdag 02-07-2010
Ondanks de slecht nacht (althans de eerst helft) toch vroeg opgestaan en om 8 uur vertrokken. In de riviermonding het grootzeil gehesen, buiten op zee stonden nog steeds dikke golven terwijl de wind slechts 2 Bft was. Dus de motor het werk laten doen.
De dinghy had ik achter de boot laten hangen (zonder het motortje, die had ik in de bakskist opgeborgen). Steeds even achterom kijken of alles goed ging. Plotseling zag ik dat de opblaasbare binnenbodem naar boven was geschoten, tussen de 2 zijdrijvers uit. Om dat probleem te verhelpen, minderde ik vaart, heb het uitklapbare gedeelte van de spiegel naar achteren geklapt, de rubberboot zo dicht mogelijk daar tegen aan getrokken en de bodem er uit gehaald en in de kajuit gelegd. Vervolgens de spiegel weer opgeklapt en met de oorspronkelijke snelheid verder gevaren. Ik zag wel dat er veel water in de rubberboot zat (als gevlg van de vele regen de vorige dag en nacht). Met deze zeegang beviel het mij helemaal niet dat de rubberboot er achter werd gesleept, dus heb ik hem met veel pijn en moeite dwars achter de spiegel gehesen en vastgeknoopt.
Na een paar uur kwam er wat meer wind (3 Bft) en heb ik het voorzeil er bij getrokken. De motor wel mee laten draaien want anders haalde ik niet voldoende snelheid om een paar uur voor LW bij Salcombe te zijn. De golven werden ook wat hoger (ongeveer 1 ½ tot 2 meter), mooie lange golven die lekker onder de boot door rolden. Af en toe zaten er wat grotere tussen, als ik dan mijn blik naar stuurboord richtte, keek ik tegen een muur van water, de horizon was even uit het zicht. Prachtig!
Vlak voor de ingang van Salcombe werd de zee wat knobbelig. Deze ingang was wel even spannend want daar zit een richel waarop de zee kan breken en waar je met LW niet overheen kan. Een beetje aan de linkerkant is het war dieper maar het is moeilijk te bepalen waar dat precies is. Daarna nog een paar bochten en tussen 2 rotsen door en dan is de weg naar het plaatsje verder gemakkelijk. Ik heb een plekje gevraagd een beetje verder de rivier op waar je wat rustiger ligt (geen last van zeegang zoals in Fowey). Weer met de dinghy naar het stadje gegaan waar ik nog net de laatste 3 minuten van Nederland-Brazilie heb gezien (2-1!!).

Het hele weekend ben ik in Salcombe gebleven. Zondag weer naar de Royal Sailing Club gegaan voor een douche. Als ‘visiting yachtsmen’ mag men daar van de sanitaire voorzieningen gebruik maken. Dat heb ik deze dagen dan ook gedaan. Op het water voor het statige gebouw was het een drukte van belang met allemaal kleine zeilbootjes van hetzelfde type, de meeste met high-tech zeiltjes. Het bleek dat het een half uurtje voor de star van een wedstrijd was, dus daar maar even blijven kijken.
Vervolgens weer naar het centrum gelopen en het begon helaas weer een beetje te regenen. In een echte Engelse Inn een kop koffie met cake gekocht. Toen het weer even droog was, ben ik gauw teruggevaren naar de boot. Net op tijd want even later regende het al weer. ’s Avonds klaarde het weer op en werd het tocht nog een mooi einde van de dag.

Maandag 05-07-2010
Tijd om verder te gaan. De windverwachting was westelijk kracht 5, dus dat kwam wel goed uit. Het doel van vandaag was Torquay, de baai waar deze plaats aan ligt, wordt wel de Engelse Riviera genoemd. In eerste instantie had ik pal voor de wind, daarom eerst maar een slag naar buiten gemaakt met ruime wind en daarna 90 graden naar bakboord. Naarmate ik verder kwam, moest ik steeds meer oploeven en bovendien nam de wind wat toe. Dat kwam de snelheid wel ten goede. De boot liep weer als een speer. Aangekomen bij de baai moest ik pal tegen de wind in, dus eerst maar hoog aan de wind doorvaren en aan de noordkant van de baai overstag. Daarmee was de haven nog niet bezeild, dus moest ik nog een slag maken De wind nam ondertussen weer toe, het woei een dikke 20 knopen (windkracht 5) en dat op het moment dat ik de zeilen moest strijken. Maar goed, even hard werken en dat lukte ook weer.
Ik kreeg een plaatsje aangewezen aan een steiger tegen een pier maar daar had ik geen walstroom (en dat had ik hard nodig na 3 dagen zonder gezeten te hebben). Gelukkig kwam de havenmeester mij een andere plek aanwijzen waar ik wel walstroom kon krijgen.
Even later kwam de Arabesque, een Engels jacht die we in Weymouth hadden ontmoet, ook deze haven binnen. Nog even een praatje gemaakt, hij was weer op de terugweg naar huis. Daarna boodschappen gedaan in de stad Torquay, een mooie en redelijk grote plaats.