maandag 29 juli 2013

Foto's

Van de zeiltocht van dit jaar is hier een fotoalbum te zien.

.

zondag 28 juli 2013

Zaterdag 27-07-2013
Het lag in mijn bedoeling om de Haringvlietbrug om elf uur te passeren, maar tussen tien en half elf zag ik in de verte een vreemde lucht die al snel dichterbij kwam. Even later begon het ontzetten hard te regenen en te waaien. De regendruppels woeien bijna horizontaal over het wateroppervlak en kletterden hard op het dek. Ook ging dit gepaard met onweer hoewel dat niet zo heftig was. Maar de wind was wel erg krachtig en draaide in korte tijd heen en weer. Ik had de instrumenten aangezet om naar de windsnelheid te kijken, er zaten windstoten bij van 33 knopen, een dikke 7 Bft. Het zicht was zo slecht door die regen dat ik de ingang naar de sluis niet meer kon zien. Ik had nog nooit met zo’n harde wind geankerd, ik hoopte maar dat het anker mijn boot op zijn plaats zou houden. Als dat niet zo zou zijn dan had ik mijn zeilpak al klaar liggen en de sleutels zaten al in het contact om snel de motor te starten en het anker te ontlasten. Gelukkig was dat niet nodig, het anker hield het goed. Dat kon niet gezegd worden van een motorboot die een eindje achter mij lag en die begon weg te drijven, zijn anker begon te krabben. Hij dreef in de richting van een andere boot die aan een gele boei lag afgemeerd. Gelukkig zag de bemanning het op tijd en hebben ze de motor gestart, het anker opgehaald en zijn ze langzaam naar de rand van de kom gevaren. Ook een ander zeilbootje die voor anker lag, bleef niet op zijn plaats, maar die hebben het anker niet opgehaald, zij zijn langzaam naar het midden van de kom geschoven, daar was gelukkig ruimte genoeg.
Na ruim een half uur was het voorbij en ik heb om half twaalf het anker opgehaald. De wind was weer sterk afgenomen tot een windkrachtje 2. Het regende nog wel maar dat was niet zo erg. Ik ben langzaam naar de Haringvlietbrug gevaren en die werd om twaalf uur bediend. Ik heb de zeilen niet meer gehesen en was tegen één uur in mijn thuishaven. Onderweg had ik al naar huis gebeld en ’s middags kwamen Tonny en Debby mij ophalen.
Vrijdag 26-07-2013
De stroming op de Oosterschelde ging pas in de middag de goede kant op, namelijk richting de Krammer sluizen. Vandaar dat ik pas rond het middaguur wilde vertrekken. Om een uur of elf kwam er een donkere lucht opzetten en even later begon het flink te regenen en te onweren. Mijn buren hadden rond die tijd eigenlijk willen vertrekken maar hebben toch maar even gewacht zodat wij tegelijkertijd om half één weg gingen. Direct na het passeren van de Zeelandbrug de zeilen gehesen en met een windkrachtje 3 heerlijk in oostelijke richting gezeild. In de buurt van Stavenisse buigt de Oosterschelde in noordoostelijk richting en moest ik tegen de wind in kruisen die bovendien sterk was afgenomen. Dat schoot dus niet erg op maar ik ben wel zo lang mogelijk blijven zeilen.
Ondertussen had ik besloten om door te gaan naar de Volkeraksluis, daar zou ik dan vrij laat zijn maar dat vond ik juist gunstig want overdag in het hoogseizoen is het daar behoorlijk druk. Maar eerst moest ik door de Krammer beroepsvaartsluis, die zag ik net voor mijn neus dicht gaan, dat betekende helaas een hele tijd wachten. Pas anderhalf uur later was ik er door heen. Richting de Volkeraksluis was de wind helemaal ingezakt dus de motor mocht zijn werk weer doen. Zoals ik al vermoedde was het daar helemaal niet druk meer, ik lag om ongeveer half acht met nog 2 andere boten in de sluis. Bij de steiger waar je mag overnachten was het te druk om aan te leggen, ik ben daarom doorgevaren naar de kom net voorbij de sluis waar enkele gele boeien liggen waar je aan kan liggen maar die waren allemaal bezet. Toen heb ik daar maar het anker laten zakken. Nadat ik goed op mijn plek lag en de boel aan boord had opgeruimd heb ik een snelle warme maaltijd gemaakt. Dat was uiteraard erg laat maar dat had ik van te voren ingecalculeerd. ’s Avonds nog even een tijdje buiten gezeten om te genieten van een rustige omgeving.
Donderdag 25-07-2013
Vanmorgen vroeg opgestaan omdat ik om acht uur wilde vertrekken zodat ik op de Oosterschelde de stroom mee zou hebben naar Zierikzee. Gelukkig waren er geen problemen met de bruggen bij de Zandkreeksluis. Ik hoefde daar maar even te wachten voordat ik geschut kon worden. In de Zandkreek had ik de wind pal tegen, daar heb ik gemotord. Tegen het einde van die kreek het grootzeil gehesen en de Oosterschelde opgezeild. Direct de genua uitgerold en met halve wind heerlijk naar de Zeelandbrug gezeild. Daar was ik binnen een uur, het was maar een kleins stukje varen. De brug werd om ongeveer kwart over tien bediend en ik was daar een minuut of vijf voor die tijd. Vervolgens naar Zierikzee gevaren. In het kanaal naar dat stadje kwam ik al een hele boel Engelse motorjachten tegen die dus al vertrokken. Ik dacht dat er daarom wel plaats zou zijn om af te meren, maar het was nog steeds heel erg vol. Ik mocht tijdelijk even aan een steiger gaan liggen die bedoeld was voor grotere boten, maar dan moest ik later in de ochtend wel even verkassen. Dat vond ik geen probleem.
Het werd al snel weer een erg warme dag met felle zon. Ik heb provisorisch een zonnetentje opgehangen zodat er toch wat schaduw was in de kuip. ’s Middags boodschappen gedaan en wat later een terras bezocht waar ik in de schaduw en een beetje wind kon zitten.

woensdag 24 juli 2013

Woensdag 24-07-2013
Het was vandaag nogal een pechdag. Om kwart over tien vertrokken uit Middelburg en eerst meet motor hulp door jet Kanaal door Walcheren naar de Veerse Sluis gevaren. Alle luiken lekker open gezet zodat het een beetje kon doorwaaien want het was de zoveelste warme dag. Na het schutten, wat prima verliep, en het opruimen van de lijnen en stootwillen, wilde ik de genua uitrollen om zo met een kalm gangetje over het Veerse Meer te zeilen. Bij het aantrekken van de bakboord genuaschoot bleek de stuurboord schoot achter het nog openstaande voorluik te blijven haken. In eerste instantie zag ik dat niet en heb de bakboord schoot nog strakker aangetrokken met als gevolg dat het voorluik uit de schatnieren knalde. Stom, stom, stom! Ik heb het luik gelukkig nog wel vast kunnen klemmen maar met een grote kier aan de achterkant. Dat moet dus even worden afgedicht (bijvoorbeeld met een vuilniszak en ductape o.i.d.) voor het geval we wellicht nog regen krijgen of buiswater wat over het voordek spoelt.
Verder ben ik het Veerse Meer overgezeild tot dat ik even voorbij Kortgene een paar mensen uit tegengestelde richting tegenkwam die een uur eerder uit Middelburg vertrokken waren. Zij riepen naar mij dat de Zandkreeksluis, die toegang geeft tot de Oosterschelde, gestremd was vanwege een storing aan één van de twee bruggen. Wat nu? Aangezien je nooit weet hoe lang het gaat duren voordat het opgelost is, ben ik terug gegaan naar Kortgene en heb daar in het passantengedeelte een plaatsje gekregen. Morgen maar eens verder kijken hoe het is b ij de sluis. Later deze middag zat ik op het terras van het restaurant en kon zien dat de twee bruggen van de sluis weer bediend werden. Helaas was het toen voor mij al te laat.
Morgenochtend wil ik op tijd vertrekken zodat ik op de Oosterschelde de stroom mee heb naar Zierikzee.
Dinsdag 23-07-2013
Om 08:40 uur was het bij Blankenberge laag water en dan is de toegangsgeul naar de haven nogal ondiep, zeker met springtij en dat was het bijna. Gelukkig hoefde ik vanwege het tij pas om een uur of half twaalf weg dus toen stond er meer dan genoeg water onder de kiel. Het was wederom een erg warme dag maar op zee stond een lekker verkoelend briesje, Helaas wel recht van voren. In het eerste uurtje had ik ook nog stroom tegen, daarom heb ik de zeilen niet gehesen en heb ik alleen de motor gebruikt. Een eindje voorbij Zeebrugge begon de wind een beetje naar het noordnoordoosten te draaien, ik heb toen de genua uitgerold en met een kalm gangetje van zo’n 4 knoop door het water ging ik vanwege de stroom toch nog meer dan 6 knopen over de grond. Heerlijk rustig zeilen! De temperatuur was nog zodanig dat ik in zwembroek in de kuip kon zitten. De wind ging op een gegeven moment zelfs naar noord, dus dat was nog beter bezeild. Naarmate ik dichter bij Vlissingen kwam, nam de stroom in sterkte toe, ik ging meer dan 9 knopen over de grond. Dus ik was in no-time tegenover de Koopmanshaven van Vlissingen, daar moest ik de vaargeul van de Westerschelde haaks oversteken maar door de sterke stroom werd dat ik vanzelf naar de ingang van de volgende havenmond weggezet, precies waar ik wezen moest. Je moet dus op tijd beginnen met oversteken anders kom je niet goed uit. In die voorhaven heb ik alle stootwillen opgehangen en de lijnen klaargelegd en ben naar het sluisje gevaren waar ik direct in kon. Dit is altijd een lastig sluisje met balken aan de zijkanten die op het water drijven. Bovendien kwam er net een veerboot van Breskens binnen in de voorhaven die enorme golven in het sluisje veroorzaakte. Niet erg leuk! Na het schutten ben ik doorgevaren naar Middelburg. Door het kanaal door Walcheren waarbij je een vijftal bruggen moet passeren. Helaas ging dat niet erg vlot, bij een paar bruggen moest ik wel een half uur wachten. Uiteindelijk was ik om half zes in Middelburg. Drie kwartier later werd het bruggetje bediend waardoor ik naar de kade kon varen en afmeren voor de nacht. Daarna eten gekookt, afgewassen en vervolgens een lekkere douche genomen.
Maandag 22-07-2013
Vanochtend even vers brood gehaald bij een warme bakker en om half één vertrokken. Er stond nog minder wind dan gisteren (een windkrachtje 3) en het was weer recht op de kop. Het begon met een schamele 6 tot 7 knopen en ik heb eerst een flinke slag naar buiten gemaakt. De bootsnelheid was uiteraard niet erg hoog maar de stroom zette mij mooi in de goede richting weg. Vlak voor de Wenduinebank ben ik overstag gegaan en toen nam de wind gelukkig ook een beetje toe, het werd zo’n 8 tot 9 knopen. De bootsnelheid liep daardoor lekker op en vanwege de stroomrichting kwam ik precies bij Blankenberge uit. Het was maar een kort tochtje, ongeveer anderhalf uur, maar ik heb even lekker gezeild. In de haven van de Vereniging van Vrijde Noordzeezeilers kreeg ik een box aangewezen. De haven was helemaal opnieuw ingedeeld en voorzien van nieuwe steigers en vingerpieren.
Na alles opgeruimd te hebben, ben ik de stad ingegaan en op de boulevard nog even een terrasje gepakt. Daarna boodschappen gedaan en aan boord lekker gegeten.

maandag 22 juli 2013

Zondag 21-07-2013
Het heeft goed uitgepakt dat ik een paar dagen in Duinkerken ben blijven liggen want vandaag was de wind afgenomen tot 3 á 4 Bft uit het noordoosten. Dat betekende dat ik de wind recht van voren had en dus de hele tocht moest kruisen. Maar dat was met deze windkracht geen probleem, ik had het grootzeil gehesen en de genua voor driekwart uitgerold. Dat is een beetje behouden gezeild maar wel gemakkelijk als je steeds overstag moet. In de Pas van Zuydcote is het altijd een beetje spannend met de banken vooral een de westkant maar dat ging perfect. Onderweg nog 2 bruinvissen gezien vlak bij de boot, altijd een leuk gezicht.
In de haven van Oostende was het een stuk drukker dan de vorige keer dat ik er was (eind mei). En het was een stuk warmer, buiten op zee was het zelfs een beetje fris, zo tegen de wind in, maar in de haven was het bloedheet.
’s Avonds nog even naar Bas en Marjorie van de Meewind gegaan, die lagen in een andere haven van Oostende (binnen de sluis).

zaterdag 20 juli 2013

Zaterdag 20-07-2013
Er staat nog steeds een straffe wind uit het noordoosten, voor mij de verkeerde richting. Ik ben dan ook nog in Duinkerken gebleven. Vanmiddag een lange wandeling gemaakt in een deel van de stad waar ik  nog nooit geweest was. Dat zag er mooi uit met grote oude gebouwen en er was een markt door heel het centrum. Daar heb ik op een terrasje een paar Leffe’s gedronken en daarna nog even wat boodschappen gedaan. Vervolgens terug gewandeld naar de boot. Rond zeven uur kwam er nog een Dehler 39 naast mij liggen.

vrijdag 19 juli 2013

Vrijdag 19-07-2013 
Gevels aan de boulevard

Vanmiddag naar de boulevard van Duinkerken gelopen.
Aluminium huizen
Het was een prachtig mooie dag met een stralende zon aan een blauwe hemel. Wel een harde wind, het zand woei af en toe over de boulevard. Het was niet echt een mooie boulevard, maar wel met een heel groot strand dat druk bevolkt was. Op de heen- en terugweg kwam ik langs de aparte aluminium huizen die tegenover de jachthaven staan.

donderdag 18 juli 2013

Donderdag 18-07-2013
Om 6 uur ging de wekker want we wilden om 7 uur vertrekken. De Eagle was net voor mij de haven uit, het kostte mij wat meer tijd om in de voorhaven het grootzeil te hijsen. Daarna toestemming gevraagd aan Port Control om via de Western Entrance de haven te mogen verlaten, dat mocht meteen. Buiten de haven stonden er enorme golven die kriskras door elkaar liepen, dat was niet prettig, maar na een kwartiertje was dat een stukje minder. De wind liet het deze keer niet afweten, het was in het begin noord 4 maar het was een situatie van wind tegen stroom waardoor de golven flink werden opgebouwd. De boot kreeg er behoorlijk van langs. Door die stroom, die daar in het Nauw van Calais (of Dover Strait zoals de Engelsen zeggen) altijd lekker sterk is, gingen we dan ook als een speer, regelmatig 9 knopen over de grond. De golven bleven hoog en steil, ik moest me constant ergens stevig vast houden. Als er een ferry op vrij korte afstand langs kwam, kreeg ik even later extra hoge golven te verwerken. De boot richtte zich dan op tegen een golf en dook er vervolgens over heen in het golfdal er achter. Maar dat ging prima, ik hoefde niets te corrigeren, de boot hield zich keurig. Na ruim een uur was ik bij de shippinglane die altijd haaks overgestoken moet worden. Daarom moest ik mijn koers zo veranderen (zuidoost gaan varen) dat ik de wind van opzij kreeg en de zeilen iets moet laten vieren. Daardoor werd het wat minder wild en liep de boot heerlijk over de golven. Veel grote scheepvaart was er niet, één boot kon ik mijlen ver voorlangs gaan en een andere liep ruim voor mij langs.
Onderweg hadden de Eagle en ik af en toe even marifooncontact, op momenten dat we van koers gingen veranderen zoals bij het oversteken van de shippinglane. Halverwege het tweede deel van deze verkeersweg begon het mistig te worden. Het was nog wel een mijl zicht maar de Eagle was toch niet meer zichtbaar. Na het oversteken van de shippinglane moesten we weer bakboord uit, dus meer tegen de wind in die ondertussen noordoost was geworden (soms 5 Bft, dan weer 4 Bft). Op dat moment heb ik een rif in het grootzeil gestoken (de genua was vanaf het begin al slechts voor de helft uitgedraaid). De laatste paar uur naar Duinkerken was dus aan de wind, het was net bezeild, ik hoefde geen slagen te maken. Bij Duinkerken vond ik het wel genoeg en ben daar naar binnen gezeild. Als ik verder zou gaan, was het niet meer bezeild en dan moet je gaan kruiden of de motor bijzetten, daar had ik geen zin meer in. Ik heb de Eagle opgeroepen en verteld wat ik ging doen, zij gingen wel door naar Nieuwpoort want ze hadden een deadline dus wilden ze graag zo ver mogelijk door gaan. We hebben elkaar een verdere goede reis gewenst en nemen nog een keer contact met elkaar op. Om kwart voor één was ik afgemeerd, dus dat was ontbijt in Engeland en lunch in Frankrijk.
’s Middags nog even boodschappen gedaan en een lekkere Trappist gedronken, dat is wel even wat anders dan het Engelse bier. Morgen blijf ik in Duinkerken, er is hier een boulevard waar ik nog nooit geweest ben. Bovendien wordt er morgen weer noordoost 5 verwacht en een dag later iets minder, noordoost 4. Maar ja, het is nog steeds uit de verkeerde richting. Waarschijnlijk ga ik zaterdag naar Oostende.
Woensdag 17-07-2013
Vanwege het tij richting Dover wilde ik om half twaalf door het sluisje bij Eastbourne.
Een mooie Jan van Gent die normaal gesproken niet zo dicht bij blijven
Eigenlijk wilde de Eagle ook dan vertrekken, maar zij hadden wat vertraging en gingen iets later weg. We hadden afgesproken om in Dover een plaatsje te vragen in het Granville Dock, daar lig je lekker beschut. Onderweg hebben we nog een paar keer marifooncontact gehad. De wind liet het een beetje afweten en als het iets waaide, was het uit de verkeerde richting, namelijk recht op de kop.
Schepen op het droge bij het strand van Dungeness
Uiteindelijk om half acht in de voorhaven van Dover gearriveerd en een kwartiertje later afgemeerd in de toegewezen box. Snel schoon schip gemaakt en gegeten. Er kwam nog even iemand langs die jaren geleden ook lid was van de Dehlerclub in de tijd dat ik nog het een ander organiseerde in de commissie Zuid, met name de nachttochtjes op het Haringvliet. Daarna nog even met de Eagle overlegd over de volgende dag. We besloten om over te steken, zij wilden naar Nieuwpoort in België (ze hebben een deadline), ik zou onderweg wel beslissen of ik daar ook naar toe zou gaan of naar Duinkerken.
Voor het slapen gaan, nog even de routeplanning verzorgd en alvast brood voor onderweg klaargemaakt.
Dinsdag 16-07-2013
Vandaag ben ik in Eastbourne gebleven, het was een mooie warme dag, maar weinig wind. ’s Middags kreeg ik nieuwe buren (met de bootnaam Eagle)die ik even heb geholpen met afmeren. Later op de dag (na de avondmaaltijd) raakten we aan de praat en het bleek dat hun log niet werkte. Dat probleempje had ik ook al een keer aan de hand gehad. Ik vroeg daarom of ze een extra stop hadden zodat ze het log uit de bodem konden draaien en direct daarna die stop er in plaatsen. Die hadden ze niet. Daarop hebben we mijn extra stop gepakt en bekeken of dat wellicht de zelfde afmeting had. Dat leek wel het geval te zijn maar daar ben je toch nooit zeker van. Op zijn verantwoording heb ik toch zijn log er uit gedraaid en mijn stop er in gezet. Het bleef wel een beetje lekken maar dat was niet noemenswaardig. Daarna zijn log schoongemaakt waarbij het opviel dat het schoepenradje maar drie tandjes had, wat volgens mij vier zouden moeten zijn. Op de vierde plek was het glad afgebroken of zoiets.
Na dat klusje werd mij een drankje aangeboden, ik kreeg een whisky ingeschonken. En daarna nog eentje en …… Enige tijd later kwamen de buren van de andere kant aangelopen om even kennis te maken want die bleken in dezelfde haven in Vlissingen te liggen als de Eagle. Ook zij werden aan boord uitgenodigd en het werd een gezellige avond.
Maandag 15-07-2013
Van Brighton ben ik vandaag naar de Sovereign Harbour van Eastbourne gegaan. Ongeveer 20 mijl varen. Een paar uur voor laag water vertrokken want de kans was reëel dat de geul bij de haven van Brighton een beetje was dichtgeslibd waardoor er met laag water misschien een probleem zou kunnen ontstaan. Het gevolg hiervan was helaas dat het grootste deel van de tocht tegen de stroom in was, gelukkig stroomt het hier niet zo hard.
Direct na het verlaten van de haven heb ik de zeilen gehesen bij een mooi windje van ongeveer 10 knopen (windkracht 3). Helaas na een paar minuten zakte de wind helemaal terug naar 1 á 2 knopen, de motor was nog niet eens uitgezet, dus die kon blijven draaien. Maar na 3 kwartier kwam er toch weer wat wind en kon ik gaan zeilen. Het was wel erg variabel, de ene keer zeilde het lekker, het volgende moment was het weer bijna niets, maar ik ben blijven zeilen. Gelukkig na een uurtje bleef de wind constant kracht 3, eerst oostnoordoost waardoor ik heerlijk langs de kust kon zeilen, maar later zuidzuidoost zodat ik een paar slagen moest maken om voorbij de kaap Beachy Head te komen. Ik dacht als ik die gepasseerd ben, moest ik zodanig van koers veranderen dat het bezeild zou zijn naar Eastbourne, maar helaas viel toen de wind weer helemaal weg. De motor was weer aan de beurt en de zeilen konden weer naar beneden.
Terwijl ik met een kalm gangetje verder voer, hoorde ik plotseling wat geplons en gespetter. Ik keek achterom en zag nog net een vin boven het water die naar beneden ging. Een paar seconden later schoot er een enorme dolfijnachtige vis naar boven. Hij kwam helemaal boven het water uit en viel met een plons er weer in. Wat het precies was, weet ik niet, maar het was veel groter dan een bruinvis of een tuimelaar die we wel eens gezien hebben. Een fantastisch schouwspel! Ik heb snel mijn fototoestel gepakt voor het geval hij zich nog een keer zou vertonen maar dat was helaas niet het geval.
De zeilers van de Contest waren ook naar Eastbourne gezeild en hebben ’s avonds bij mij aan boord nog een wijntje gedronken.
Zondag 14-07-2013
Deze dag ben ik van Gosport naar Brighton gegaan. Om 8:00 uur vertrokken en de eerste paar uur is de motor niet uit geweest, de wind was bijna helemaal afwezig. Het was wel wat mistig, maar ik had een zicht van ongeveer 3 mijl. Om kwart over tien draaide de wind van noordoost naar zuidzuidoost en naam toe tot een kalme windkracht 3. De zeilen konden weer hun werk doen en de motor werd uitgeschakeld. Dit bleef zo tot ongeveer half drie, toen draaide de wind naar westzuidwest en nam weer af. De laatste 3 kwartier heb ik weer moeten motoren. De mist was na een paar uurtjes ook verdwenen en het was verder de hele dag mooi zonnig weer, ik heb zelfs tijdens het varen nog even in zwembroek kunnen zitten.
Nadat ik me bij het havenkantoor had gemeld en terug liep naar de boot, zag ik de Contest waar we in Weymouth naast hadden gelegen. Even een praatje gemaakt en ik werd uitgenodigd om aan boord een biertje te komen drinken. Daarna wilde ik boodschappen gaan doen en ging naar de supermarkt (de ASDA) maar die was helaas al gesloten (op zondag sluiten ze kennelijk al wat vroeger dan doordeweeks).

zaterdag 13 juli 2013

Zaterdag 13-07-2013

De markante spinakertower in Portsmouth
Weer een mooie zonnige dag! Na het douchen heeft Tiede zijn spullen bij elkaar gezocht en ingepakt. Eerst nog even samen koffie gedronken en daarna is hij naar de pont gelopen om naar de trein in Portsmouth te gaan. Ik heb nog even tijd om te beslissen wat ik vandaag ga doen. Ondertussen heb ik de blog weer bijgewerkt. Omdat ik mijn rug even wat rust gun, blijf ik nog een dagje in Gosport. Morgen waarschijnlijk naar Brighton.

Vrijdag 12-07-2013

Vanwege het ontbreken van wind hielden we vandaag een rustdag. Op de steiger kwam een Nederlander aangelopen die een appartement heeft naast de haven. Hij had ons zien weggaan en terugkomen (want we hadden even diesel getankt). Hij wilde gewoon even een praatje maken en gaf als tip de naam van een leuke pub waar je ook goed kon eten. We hebben de boot afgespoten en geboend met zoet water, helaas heb ik daarbij flink last van rug gekregen. Daarna boodschappen gedaan en met de pont naar Portsmouth gegaan om te kijken hoe laat en met welke trein Tiede de volgende dag naar Gatwick Airport kon gaan. ’s Avonds zijn we inderdaad naar de aangewezen pub, de Jolly Roger, gegaan en hebben daar gegeten.

Donderdag 11-07-2013

Eigenlijk wilden we vandaag vanwege de stroom om 9 uur op weg naar Portsmouth/Gosport. Helaas hebben we ons verslapen en zijn pas om 10:10 uur vertrokken. De kans was groot dat we dan aan het einde van het tochtje de stroom tegen zouden krijgen. Het was weer een kalme wind uit het oostnoordoosten dus weer kruisen, maar dat werden wel mooie lange slagen. De Solent is behoorlijk breed en de stroom zette ons ook de goede kant op. Vlak bij de toegang naar het grote binnenwater bij Portsmouth kregen we inderdaad de stroom een beetje tegen waardoor we nog een paar extra slagen moesten maken. Het stukje water is daar altijd erg druk met in- en uitvarende jachtjes, grote en kleine ferry’s en een hovercraft. Maar iedereen houdt goed rekening met elkaar. De hovercraft veranderde zijn koers en ging achter ons langs. Eenmaal door de smalle toegang op het binnenwater aangekomen hebben we de zeilen laten zakken en zijn we naar de haven Royal Clarence Marina gegaan. Daar kregen we een ruime box aangewezen.

Woensdag 10-07-2013

De buren (van de Contest) wilden om uiterlijk 9 uur weg, wij zijn ook maar tegen die tijd vertrokken. We wilden naar Yarmouth, het was geen bezeilde koers (de wind was oostnoordoost 4) dus we maakten eerst een slag naar buiten. Dat had tevens als gevolg dat we de overfalls (de erg warrige golven en brekers) bij St. Albans Head zouden missen. Verder op zee nam de wind toe tot 5 Bft en de golven werden hoger en ruwer. De snelheid was echter wel fantastisch, regelmatig boven de 10 knopen over de grond. Na een paar uur gingen we overstag richting Christchurch Bay. We voeren direct wat rustiger omdat we anders op de golfrichting lagen. Naarmate we dichter bij land kwamen, nam de wind weer wat af en de golven ook. Dicht bij de kust (minder dan 5 mijl) werd het echt rustig. We konden heerlijk relaxed zeilen, kruisend tegen het kalme windje in. De stroom was ondertussen wel een beetje tegen gaan staan. We hadden onderweg al besloten om niet vlak langs de Needles te gaan omdat daar de (tegen)stroom het sterkst zou zijn. Dus kruisend vlak langs de kust van Christchurch Bay en vervolgens door het North Chanel. Dat was voor mij de eerste keer dat ik deze route nam. Je vaart dan erg dicht langs het strand richting Hurst Castle.
Maar dan komt de tegenslag: voorbij Hurst Castle stond er zo’n sterke zuidwestgaande stroom waardoor we weer naar de verkeerde kant werden geduwd. Toen hebben we de genua ingerold en de motor aangezet. Met veel gas er op konden we op de Solent de goed kant opvaren. Meer dan 4 knopen tegenstroom betekende dat we minder dan 3 knopen voortgang hadden. Gelukkig was dat maar een klein eindje voordat we bij Yarmouth waren. Vlak voor de haven het grootzeil laten zakken en verder de haven in gevaren waar we werden opgewacht door een havenmeester die ons een plekje aanwees naast een andere boot. Even met de dinghy naar de kant geweest en ’s avonds lekker aan boord spaghetti gegeten.
In tegenstelling tot voorgaande dagen bleef de wind de hele dag doorwaaien, ook ’s avonds nog.

Dinsdag 09-07-2013

’s Nachts en vooral vroeg in de ochtend stond er veel wind in de baai (5 Bft) maar het anker bleef goed houden.
Om een uur of tien kwam er een bootje van Range Control die kwam vragen waar we vandaag naar toe wilden, want er stonden schietoefeningen gepland. We antwoorden dat we naar Weymouth wilden en daarop kregen we een koers doorgegeven die we moesten varen om buiten het gebied van die oefeningen te blijven.
Helaas was de wind helemaal afgenomen toen we gingen varen dus we zijn op motorkracht naar Weymouth gegaan. Dat is de plaats waar vorig jaar de Olympische zeilwedstrijden werden gehouden. We kregen door de havenmeester via de marifoon een plaats aangewezen naast een Nederlandse Contest 44. Dat echtpaar kwam net terug van een reis van 8 jaar rond de wereld. Ze waren nu weer op weg naar huis.

Maandag 08-07-2013

Nadat we bij Lymington het kanaaltje (of riviertje) zijn uitgevaren, hebben we de zeilen gehesen. Er stond een redelijk windje (noordoost 4). Na ongeveer een uur en drie kwartier zakte de wind in en hebben we de genua ingerold en de motor gestart. Daarna was het afwisselend zeilen of motoren. Soms was de wind noordoost, dan weer zuidoost of variabel.
Ankerplek in Chapmans Pool

Bij de kaap St. Albans Head stonden, zoals gebruikelijk bij die kaap, weer rare golven die van alle kanten leken te komen. Hier moet je niet zijn als er een flinke wind staat.
De Miles'Tone voor anker in Chapmans Pool
Uiteindelijk zijn we in een baai, Chapmans Pool, voor anker gegaan. Dit was een vrij kleine baai waar al een stuk of vijf boten lagen maar we konden er nog een plekje tussenin vinden. Tegen het eind van de middag, begin van de avond vertrokken er een paar boten zodat we nog met 3 zeilboten bleven liggen. We zijn even naar de kant geroeid en hebben een stukje “Coast Path”” gelopen of liever gezegd: geklauterd want het was nogal steil en onregelmatig. Maar dan had je wel een mooi uitzicht op de baai. Halverwege kwamen we een bord tegen waarop stond vermeld dat het pad was afgesloten, maar ja dat bord stond niet beneden bij het strandje.

Zondag 07-07-2013

Van de Beaulieu River zijn we naar Lymington gezeild. De rivier was niet bezeild dus moest de motor het werk doen. In het laatste deel, dat is eigenlijk een geul naar de Solent, hadden we de wind pal tegen en hebben daar het grootzeil gehesen. De Solent opvarend konden daarom direct zeilen en ook de genua er bij trekken. Het was weer een voordewindse koers, daarom zijn we eerst schuin naar de overkant gevaren en daarna schuin naar Lymington. Bij de Town Quay was het erg vol, maar één van de schippers zei ons dat zij en hun buren enige tijd later weg zouden gaan. Wij zijn naast hen afgemeerd en toen zij inderdaad weg gingen, konden wij naast de eerste boot aan de steiger gaan liggen.

zaterdag 6 juli 2013

Zaterdag 06-07-2013

Vanmorgen eerst nog even een brood gehaald bij een warme bakker en om 10:00 vertrokken. Er stond heel weinig wind en omdat we maar een paar mijl hoefden te varen, hebben we alleen de genua uitgerold. Bijna pal voor de wind met een vaartje van twee tot drie mijl gingen we naar de ingang van de Beaulieu River. Deze rivier met een aanloop waar je niet met laag water naar binnen kan, zijn we opgezeild tot we bijna bij ons doel waren. Toen was de wind op en hebben we de motor gestart voor het laatste stukje. We hebben de boot afgemeerd aan een visitors pontoon in de rivier zodat we met de rubberboot naar de kant moeten. Daar hebben we even bij de bekende Bucklers Hard rondgelopen en een biertje gedronken onder een parasol want het was een erg warme middag.

vrijdag 5 juli 2013

Vrijdag 05-07-2013

Een heerlijk rustige ochtend in Newtown Creek. Om 9:00 uur vertrokken, geen wind, stroom mee en slechts 6 mijl te gaan naar Cowes. Tiede zou om 11:15 uur landen in Southampton. Ik was om 11:00 uur afgemeerd in Cowes. Hij belde mij op een gegeven moment dat hij om 12:45 uur op de Fast Ferry zou stappen, dus ben ik om 13:00 uur daar naar toegelopen. Een kwartiertje later was hij gearriveerd en zijn we naar de boot gelopen met eindelijk een mooie blauwe lucht met een stralende zon. De verwachtingen voor morgen en overmorgen zijn mooie dagen met heel weinig wind. Waarschijnlijk gaan we morgen naar de Beaulieu River, een paar mijl van Cowes vandaan, in het district New Forrest.

Donderdag 04-07-2013

Twee nachten ben ik in Yarmouth gebleven vanwege de harde wind. Dinsdagavond ben ik naar het havenkantoor geroeid en betaald voor de eerste nacht. Daarna wilde ik uiteraard weer terug naar mijn boot. Het bijbootje lag naast andere bootjes want het was nogal erg vol. Bij het overstappen van het ene bootje naar die van mij ging er iets fout. Ik moest voorin mijn bootje stappen, ging op de stuurboordkant zitten en verloor mijn evenwicht. Ik viel opzij, kon het niet meer herstellen en tuimelde in het water, helemaal kopje onder. Mijn bootje was door deze manoeuvre opgeslagen. Toen ik weer boven kwam, heb ik me eerst aan boord van het andere bootje gehesen en zag mijn bootje ondersteboven wegdrijven. Daar stond ik dan, van top tot teen drijfnat en niemand in de buurt. Ik ben naar de havenmeester teruggelopen en het verhaal verteld. Hij ging direct met zijn boot achter mijn bootje aan die ondertussen al tussen 2 afgemeerde boten was gedreven. Ik ben daar naar toegelopen over een steiger, we hebben mijn bootje omgedraaid en hij heeft mij even naar mijn boot gebracht met het rubberbootje op sleeptouw. Aan boord van mijn boot heb ik me natuurlijk helemaal uitgekleed, droog gemaakt en schone kleren aangetrokken. Woensdag ben ik in Yarmouth gebeleven en heb boodschappen gedaan. Ondertussen konden mijn natte kleren in de wind hangen om te drogen. Donderdag besloot ik naar Newtown Creek te gaan. Slechts iets meer dan 3 mijl maar met een harde stroom tegen ging het natuurlijk niet erg snel. Er stond wel een harde W-wind (5 tot 6 Bft), dat gaf flinke golven tegen die stroom in. Ik rolde alleen het voorzeil uit, hierbij stond er zoveel kracht op de haallijn (waarmee ik het uitrollen onder controle te houden) dat ik deze niet kon houden en door mijn rechterhand gleed wat een brandblaar opleverde. Eenmaal onder zeil ging het hard door het water maar de grondsnelheid was uiteraard laag. Een eindje voor de monding van de kreek viel het toch nog wel mee om de genua in te rollen ondanks de harde wind.
 Eerst nog even een halve mijl op een gedeeltelijk ingerolde genua gevaren, daarna de motor gestart.
De nauwe doorgang naar Newton Creek

Het is daar een heel krappe ingang met aan beide kanten kiezelstrand en modder. Ik was daar nog nooit geweest en kon toevallig achter een Engelsman aanvaren, bovendien was op de kaartplotter goed te zien dat ik in voldoende water bleef varen. In de kreek zag ik eerst diverse witte boeien en verderop oranje gekleurde. Aan de bemanning van één van de afgemeerde boten vroeg ik welke voor de bezoekers bedoeld waren: dat bleken de witte te zijn. Daarvan waren er gelukkig nog een paar vrij. Het viel n og niet mee om in mijn eentje met wind en stroom zo’n boei op te pikken, maar bij de 3e poging had ik succes.
Zonsondergang bij Newton Creek
Het water was hier in de kreek een stuk rustiger dan op de Solent ondanks dat de wind nog wel even bleef doorstaan. Aan beide kanten op de oevers waren ontelbare watervogels van diverse soorten te zien en te horen. Toen ik aankwam was het nogal bewolkt, maar na een uurtje of twee scheen het zonnetje lekker in de kuip terwijl de heuvels op het eiland Wight in dikke laaghangende bewolking gehuld waren. Dit is wel een plekje om nog een keertje terug te komen.


Dinsdag 02-07-2013

Van Weymouth naar Yarmouth is ongeveer 42 mijl, daarbij moet er wel eerst een stuk de zee opgevaren worden om ten zuiden van een gebied met schietoefeningen te gaan. Die werden vandaag tussen 10:00 en 18:00 uur gehouden.
Een heel snelle oceaanracer
Helaas was dat voor mij niet een bezeilde koers, ik heb het grootzeil gehesen en de motor er bij laten draaien.
De Needles aan de westkant van Wight
Vanwege die oefeningen draaiden er verschillende keren een paar helikopters rond mijn boot (en ook bij andere boten deden ze dat). Na 12 mijl kon ik zodanig van koers veranderen dat het in principe wel te zeilen was maar toen liet de wind het afweten. Dus nog steeds motoren! Pas een uurtje voordat ik het eiland Wight naderde, kwam er weer wat wind en kon nog even gezeild worden. Bij de Needles werd ik even ingehaald door een oceaanracer met verschrikkelijk grote lappen zeil er op.

maandag 1 juli 2013

Maandag 01-07-2013

Gisteren eind van de middag, begin van de avond was ik zo moe dat ik geen zin meer had om de reisvoorbereiding van de volgende dag te doen en ben vroeg mijn bed in gegaan. Vanochtend lekker uitgeslapen en dus niet vertrokken. Bovendien was het westenwind en dat zou betekenen dat ik pal voor de wind zou moeten varen en dat is altijd een lastige koers. Morgen wordt er zuidzuidwest tot zuidenwind verwacht en dat is een stuk beter om naar het oosten te zeilen. Verder was het vandaag een mooie zonnige dag. Ik ben het centrum van Weymouth even doorgelopen en naar de boulevard met het lange strand gegaan. Morgen dus naar de Solent.